Trabaho!!!!

Mahirap ang buhay. Pahirapan sa paghahanap ng ipapakain sa pamilya. Sunud-sunod ang gastos. Yan at yan ang lagi kong naririnig sa mga tao. Minsan sinasabi din sa akin yan ng nanay ko. Naririnig ko din yan madalas sa mga kaibigan ko kapag nagkukwento sila. Tipong hindi na nakakatulong ang pagsasabi ng mga bagay na yun. Ang sa akin lang kasi, okay lang na ipaalam sa pamilya pero hindi sa point na ididikdik mo sa pagkatao ng kung sino man ang sinasabihan mo ang mga masasakit na katotohanan na 'to. Kasi syempre, bilang tao, may mga pangarap din tayo na isinantabi dahil nga sa mga dahilang ito. Minsan nakakabadtrip kasi yung tipong frustrated ka na tapos eto pa ihahambalos sa pagmumukha mo, aba'y ewan na lang kung hindi mandilim ang mga mata mo.

Ngayon, ang gusto lahat ng mga nakasalamuha ko ay humanap ng trabaho. Kahit hindi na mag-aral basta may perang kinikita oks na. Para hindi na sila masampal ng masasakit na salita, etc. Para may 'maitulong' din daw sila kahit papaano.